Çevremizdeki tarihi yerleri tanıyalım, “Cennet Cehennem Obruklarının” oluşum tarihçesi: Cennet ve Cehennem Çökükleri veya Cennet ve Cehennem Obrukları, Silifke – Narlıkuyu yakınlarında bulunan, doğal yollarla oluşmuş tarihi ve turistik olarak ilgi çeken, çok derin iki mağaradır. Bu iki mağara da, Akdenizin Narlıkuyu mevkiinde, kuzeydeki toroslara tam olarak dönüldüğünde, tahminen 300 metre mesafe kadar kuzeye ilerlenildiğinde, Cennet Çöküğü ve Cehennem Çukuru olarak adlandırılan bölgeye varılır.. Cennet çöküğü ile Cehennem çukuru arasında 80 metre mesafe vardır. Kültür ve Turizm Bakanlığınca müze kapsamında olup ziyaretçilere açıktır. Cehennem Obruğu: Bir yeraltı deresinin yol açtığı kimyasal erozyonla tavanın çökmesi sonucu meydana gelmiş büyük bir çukurdur. Elips biçimindeki ağız kısmı çapları 250 metre ve 110 metre olup derinliği 70 metredir. Çökük tabanının güney ucunda 200 m. uzunluğunda ve en derin noktası 135 metre olan büyük bir mağara girişi ve bu mağaranın ağzında küçük bir kilise vardır. Cennet Obruğunun 75 m kuzeyindeki Cehennem Obruğu da Cennet Obruğu gibi oluşmuştur. Ağız çember çapları 50 metre ve 75 metre, derinliği ise 128 metredir. Kenarları içbükey olduğu için içerisine inmek mümkün olmamaktadır.   Cennet Obruğu: Cehennem çukurunun yaklaşık 75 metre güneybatısında yer alan cennet obruğu, yaklaşık 135 metre derinliğindedir. Bu da bir çöküntü obruğu olup, Miyosen döneminde oluşmuş sığ denizel kireçtaşı katmanları içinde karstik süreçler sonucunda oluşmuştur -Aynı şekilde, Cehennem Obruğu da böyledir-. Obruğun kuzey yamacı, oldukça diktir. Obruk, kapalı bir karstik mağara sistemi içinde bulunan bir galerinin tavanının çökmesi ile gelişmiştir. Bir yer altı akarsuyu da diyebileceğimiz bu sistem günümüzde faaliyetine devam etmekte ve bu yeraltısuyu, Cehennem çukurunun taban yüzeyi altından geçerek, Narlıkuyu arazisinin derinliklerinden, karstik kaynaklar şeklinde Akdeniz’e karışır. Obruk tabanına inen merdivenli yolun bitimine yakın bir yerde, Helenistik dönemden kalma bir  Zeus Tapınağı vardır. Merdivenli yolun da bu dönemden kaldığı sanılmaktadır. Rahatlıkla obruğun tabanına kadar inilir. Bu yüzeyin zeminle kontakt yerinde, yeraltından geçen akarsuyun sesleri, kolaylıkla duyulabilmektedir