Ahmet Boyar Sizmaz 7 Eylül 2019 ·  ZAMANA YOLCULUK. Bugün 1957 veya 1958 yılına ait bir anımı yazmak aklıma geldi. Bir ilkbahar günüydü, Mutta ihsan oral'ın evinin altıdaki kahvaenin duvarına bitişik bir elektrik merkez dağıtım direği vardı zamanla direğin altı çürümüş, bu direği rahmetli ustam 1946 da dikmiş.Rahmetli İsmail susan belediye başkanıydı. O zaman şimdiki gibitrafo falan yok santraldan gelen üç fazı üç mahalleye bölmüşler, direkte her mahalle için bir şapkalı sigorta var. Direği değiştirmek için önce yanına direk dikip atlama yapacaktık. Ustamın yanında 6 yıllık kalfaydım, ama çok zayıfım kilom da az. Konya ereğlisinden sanat okulu mezunu galip isminde bir adamı baladiyeye elektrik montörü olarak aldılar. fakat benim ustam M. parlatan pratik yetişmiş üçünü sınıf ehliyeti vardı. O zamanlarda takım yok malzeme yok çok zorluklar içinde çalışıyorduk. neyse direk dikildi ustam haydi bakalım galip usta dedi galip usta direğe bile zor çıkıyordu direkte 14 tane izeletör takılması için delik delinecek. elimizde iki tane 10mm matkap tığı var başaka bulamıyoruz. ve galip usta göğüs matkabını 4 veya 5 tur çevirdi kastırdı ve matkap ucunu kırdı.ama kahvenin bahçesinde oturan halk bizi seyrediyor, galip usta aşağı indi. rahmetli ustam nur içinde yatsın, bana Haydi oğlum göreyim seni dedi ben ayakçakları taktım hafif olduğum için mahmuzlar direğe batmıyor ayakçağın üstünde zıplayıp mahmuaları batırıyorum ama ikinci adımda ayakçağı güçlükle çıkarıyorum. neyse bir başladım 14 deliği deldim ipi sarkıttım izeletörleri verin takayım dedim. ustam tamam oğlum aferin sen yoruldun in dedi indim. Ustam çıktı telleri atlattı indi işi bitirdik. Bu arada halkın içinde Rahmetli İsmail susan galip gel dedi, muhasebeye git ilişiğini kes paranı ödesinler, 4 lirasını kessinler matkap tığı parası olarak dedi, galip usta nereye gitti bileemem ama ismail susan rahmetli ustama memet usta yerine iyi bir çırak yetiştiriyorsun buna sahip oldedi. zaten rahmetli ustam beni çok severdi. Ben sonra tarsusda bir iş aldım iş biterken askare gittim askaerden geldim bir ara şöförlüğe başladım. ve 1965 te kdz. ereğlisi demirçelik fabrikasında çalıştım. Mesleği esas orada ilerlettim. mutta görmediğimiz tesisat şekillerini orada gördüm. Bu gün ayakta durup meslekten ekmek yememe sebeb olan rahmetli ustamı rahmetle anıyor, huzurunda saygıyla eğiliyorum. nur içinde yatsın. ruhu şadolsun. Rahmetli İsmail susanıda rahmetle anıyorum onunda ruhu şadolsun. Şirin ilçeme çok hizmet ettim helalı hoş olsun. dinleyen herkese çok teşekkür ederim. saygılar sunuyorum. Ahmet boyar. (sızmaz)